Καταφτάνει η άνοιξη!

Καλημέρα!

Λίγες μερούλες μείνανε μέχρι να μπει η πρώτη επίσημη μέρα της άνοιξης.Ξέρω οι περισσότεροι αποκαλούμε τον Μάρτη...γδάρτη λόγω των "κυκλοθυμικών" του ορέξεων με τον καιρό.

Αντίθετα για μένα είναι ο αγαπημένος μου μήνας!!!

Επηρεασμένη λοιπόν από την αγαπημένη μου εποχή που φτάνει παρέα με τον γιο μου, σε ένα κομμάτι κόντρα πλακέ με ξυλόκολλα κολλήσαμε χαρτί περιτυλίγματος δώρων με ανοιξιάτικο θέμα σαν φόντο και από πάνω φτιάξαμε ένα δεντράκι με φύλλα από χαρτόνι. Στο τέλος το περάσαμε πάλι με ξυλόκολλα και το κρεμάσαμε να μας ανεβάζει τη διάθεση όταν το βλέπουμε!

Ω γλυκύ μου Έαρ...δεν συγκρίνεσαι!!!

"Μπαμπά, θα γίνω συγγραφέας"

Θυμάμαι...

Με αφορμή τον διαγωνισμό με θέμα "Παλιά αγαπημένα αντικείμενα" στο -> blog <- της κυρίας Ρένας Χριστοδούλου ταξίδεψα σήμερα νοερά αρκετά χρόνια πίσω...

Για την ηλικία μου τότε των 10-11 χρόνων, δεν το έλεγες και απόλυτα φυσιολογικό για τους περισσότερους να θέλω να διαβάζω Μυθολογία, Αρχαία κείμενα και λογοτεχνία.
Ούτε το έλεγες απόλυτα φυσιολογικό να ζεις σε έναν δικό σου κόσμο με κλειστή τη πόρτα.
Σε έναν κόσμο που όλα εκεί, είναι όπως εσύ τα βλέπεις φυσιολογικά και αρμονικά.
Έτσι όπως πιστεύεις πως θα έπρεπε να είναι και στην πραγματικότητα! Δεν είναι όμως...
Εν πάση περίπτωση για να μην πολυλογώ, εκεί κάπου στα 10 μου χρόνια ήθελα κάπου να "ξεσπάσω", να βγάλω αυτά που έχω μέσα μου.
Άρχισα λοιπόν να γράφω...
Άλλωστε στον Προυσσό Ευρυτανίας που έμενα τότε, η φύση γύρω μου (ο καθαρός αέρας, το απόλυτο πράσινο των ελάτων) ήταν ένας από τους συντελεστές της εμπνεύσεως που είχα.
Ποιήματα, σκέψεις, ιστορίες, στίχοι... ανάλογα τη ψυχολογική διάθεση της στιγμής.
Κάπου ανάμεσα στο όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω φιλόλογος, αρχαιολόγος, ψυχολόγος (πιάσαμε τα θεωρητικά δηλαδή) αποφάσισα δυο χρόνια μετά πως θέλω να γίνω συγγραφέας και το δήλωσα στον μπαμπά μου.
(είμαι μοναχοπαίδι οπότε καταλαβαίνετε...)
Σε λίγες μέρες είχα μπροστά μου μια καφέ δερμάτινη βαλίτσα η οποία είχε μέσα μια επαγγελματική γραφομηχανή της εποχής και ένα πακέτο κόλλες Α4.

(το καρέ είναι δια χειρός μαμάς)

Ο μπαμπάς μου λίγα μόλις χρόνια μετά την αγορά της γραφομηχανής, "έφυγε" για το μακρινό ταξίδι ΕΤΣΙ ΞΑΦΝΙΚΑ.
Ήταν 38 ετών κι εγώ 13,5. Άρχισα να γράφω μανιωδώς. Πολλά, πάρα πολλά ανάμεικτα συναισθήματα.
Δεν έγινα ούτε φιλόλογος, ούτε αρχαιολόγος, ούτε ψυχολόγος... ούτε συγγραφέας.
Ήμουν μονίμως με το μυαλό έξω από το παράθυρο της τάξης του σχολείου ταξιδεύοντας νοερά...
Έπαιρνα λοιπόν χρόνο με τον χρόνο την κάτω βόλτα στους σχολικούς βαθμούς.
Νομίζω όμως πέρα από τις σχολικές μου επιδόσεις λόγω της μη θέλησης μου να συγκεντρωθώ, πως παρέμεινα άνθρωπος και τίποτα δεν μετρά περισσότερο για μένα.
Σέβομαι τους άλλους ανθρώπους που ζο΄θμε και φιλοξενούμαστε στον ίδιο πλανήτη. Μπορεί να κρατώ αποστάσεις πολλές φορές, μα σέβομαι.
Εδώ και αρκετά χρόνια η γραφομηχανή δεν χρησιμοποιείται πια, μα παραμένει και θα είναι για πάντα ανεκτίμητης συναισθηματικής αξίας.

"Μυρίζει μπαμπά" πως να το κάνουμε!!!

Μπλούζα...μπλε όνειρο!

Η μαμά μου έγραψε πάλι!!!
Αυτό το χέρι της στο πλέξιμο δεν πιάνεται!Σήμερα τελείωσε το πουλόβερ που έπλεκε για την ίδια. Σας το παρουσιάζω με πολύ καμάρι!!!

 Καλοφόρετο!!!

Μάλλον ήρθε η ώρα να δω σοβαρά το πλέξιμο...δεν μπορεί, γονίδιο είναι αυτό!

Το διάστημα...σε κορνίζα!

Καλησπέρα!
Στη σημερινή ανάρτηση θα σας δείξω μια ιδέα που μπορείτε και εσείς να υλοποιήσετε για το παιδικό δωμάτιο - και όχι μόνο.

Τα γνωστά αυτοκόλλητα με τους πλανήτες, αστέρια, κ.τ.λ, που φωσφορίζουν στο σκοτάδι σίγουρα όλοι τα γνωρίζετε.
Αυτά τα αυτοκόλλητα θα χρειαστείτε λοιπόν για τη κατασκευή μας, μαύρο χαρτόνι, ψαλίδι, κόλλα(αν δε κολλάνε καλά τα αυτοκόλλητα), μαρκαδόρο(ασημί, χρυσό ή οποιοδήποτε άλλο χρώμα που να ξεχωρίζει πάνω στο μαύρο) και μια απλή κορνίζα με τζάμι.

Σε μαύρο φόντο οι πλανήτες και τα αστέρια φαντάζουν πιο εντυπωσιακά ακόμα και την μέρα! Το βράδυ δε, το αποτέλεσμα είναι πολύ εντυπωσιακό.

Πήλινες καρδιές... η συνέχεια!

Δύο ώρες έμειναν περίπου πριν υποδεχτούμε τον Άγιο Βαλεντίνο...

Οπότε και σε αυτήν την ανάρτηση θα συνεχίσουμε με καρδιές (από πολυμερικό πηλό).
Όχι δαχτυλίδια αυτή τη φορά, αλλά σκουλαρίκια, αξεσουάρ κινητού, μενταγιόν και άλλα!
Μπορείτε να πάρετε ιδέες, όσοι/ες ασχολείστε με τον πολυμερικό πηλό.

Συνεχίζει και "βρέχει" καρδιές λοιπόν...💓💙💚💛💜

Σετ:Love Roses

Συνήθως χρησιμοποιούμε την έκφραση "βλέπω αστεράκια".
Μετά από όλες αυτές τις φωτογραφίες, μπορούμε να πούμε "βλέπω καρδούλες".💓😜

Η πεταλούδα της αγάπης!

Είναι Σάββατο απόγευμα και με το γιο μου βοηθό πειραματιζόμουν πάλι με ρολά χαρτιού(υγείας αυτήν τη φορά).
Όπως και στις προηγούμενες αναρτήσεις έτσι και σε αυτή, θα παραμείνουμε στο κλίμα της αγάπης, του έρωτα... του Αγ.Βαλεντίνου, μιας και οι μέρες το απαιτούν.

Παρακάτω δείτε μια πρόχειρη (λόγω ατελειών στο κόψιμο,κ.τ.λ) κατασκευή με ρολό χαρτιού υγείας. Χρειάστηκαν επίσης, λευκό χαρτί, χαρτόνι, κόλλα, συρραπτικό και διάφορα υλικά χειροτεχνίας (αυτοκόλλητο,ματάκια,κ.α).

Υπέροχη ιδέα να φτιάξετε πεταλούδες της αγάπης σε έναν παιδικό σταθμό ή νηπιαγωγείο.💗

Πήλινες καρδιές-δαχτυλίδια!

Βρέχει καρδιές!!!!!💓

Καλημέρα με γαλανό ουρανό έξω χωρίς να λείπει το κρύο βέβαια.
Στη σημερινή μου ανάρτηση συνεχίζω με πήλινες καρδιές (από πολυμερικό πηλό) σε διάφορα χρώματα και σχέδια.
Έτσι για να είμαστε στο κλίμα των ημερών...

(πολυμερικό πηλό όπως έχω ξαναγράψει σε παλιότερες αναρτήσεις μπορούμε να προμηθευτούμε από καταστήματα με είδη ζωγραφικής-χειροτεχνίας και βιβλιοπωλεία)

(η κόλληση της βάσης αφού πρώτα την αγριέψουμε με λίγο γυαλόχαρτο γίνεται με εποξική κόλλα. Καλό είναι  να ξύσουμε και τη καρδιά από κάτω λίγο σε εκείνο το σημείο που θα κολληθεί-σκουπίζουμε καλά τα ίχνη της σκόνης)

(μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στρας, glitter, χάντρες, αυτοκόλλητα, κ.τ.λ για τη διακόσμηση)

(παλιότερες αναρτήσεις με θέμα τον πολυμερικό πηλό σε σχήμα καρδιών δείτε εδώ. Επίσης για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να διαβάσετε  εδώ)

Καλές δημιουργίες!!!💗

Πήλινες χειρ/τες καρδούλες!

Ξημερώνει Πέμπτη!
Σε μια βδομάδα, στις 14 Φεβρουαρίου γιορτάζουν οι ερωτευμένοι. Αγίου Βαλεντίνου ντε!💓

Μια γλυκιά ιδέα στο κλίμα του θέματος είναι να φτιάξουμε καρδιές από πολυμερικό πηλό. Καρδιές μονόχρωμες, σε μίξη χρωμάτων, με glitter, στρας και άλλα. Αρχικά ονομάτων στις καρδιές μας μπορούμε να γράψουμε με ρελιέφ σωληνάριο ή μαρκαδοράκι λαδιού (το οποίο αντέχει στο βερνίκωμα που θα γίνει).

Η αγάπη όλα τα μπορεί...💖

Καρδιές από γυαλί βιτρώ!

Είναι μισή ώρα πριν τα μεσάνυχτα, λίγο πριν φύγει δηλαδή η πρώτη μέρα του Φεβρουαρίου.
Εύχομαι λοιπόν καλό μήνα σε όλους μας!

Σε δυο εβδομάδες είναι η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Δεν έχει σημασία αν αυτή η μέρα δεν με εκφράζει.
Εδώ και χρόνια... από τότε που απέκτησα δικιά μου οικογένεια, η αγάπη δε γιορτάζεται συγκεκριμένη μέρα αλλά καθημερινά.

Όμως κάποτε υπήρξα έφηβη... Πόσες από εμάς δεν περιμέναμε μια καρτούλα, ένα αρκουδάκι, ένα κάτι εν πάση περιπτώσει από τη νεανική μας αγάπη;💕

Με αφορμή αυτή την μέρα λοιπόν (ΚΑΙ όχι μόνο), πάμε να δούμε χειρ/τες καρδιές από γυαλί βιτρώ σε δαχτυλίδια και μενταγιόν.

(Γυαλί βιτρώ σε διάφορα χρώματα χαραγμένο με διαμάντι σε σχέδιο καρδιάς και δουλεμένο με καλάι)

Βρέχει καρδιές!💓

Λουλουδένιο μπλε δωράκι!

Χτες παρέλαβα έναν φάκελο από τη φίλη μου την Ελένη από Θεσσαλονίκη, ο οποίος περιείχε και ένα χειρ/το λουλούδι που έφτιαξε η ίδια από κορδέλα. Είναι με πιαστράκι οπότε θα το φορώ ανάλογα τη περίσταση. Στα μαλλιά, στο φουλάρι, στη τσάντα...

Το χρώμα του λουλουδιού τυχαίο; Δεν νομίζω...